به احتمال زیاد شما هم دوره‌ای را به یاد دارید که کلاس موسیقی رفتن و گیتار زدن جزء لاینفک زندگی نوجوانان و جوانان شده بود. موجی که فراز و فرودش چند سالی بیشتر طول نکشید. اما در تمام طول این چند سال به نوعی مد و ابزار خودنمایی تبدیل شده بود. این به اصطلاح پاپ شدن و رواج بدون منطق و دلیل و قاعدتا زودگذر، انگار الان دامن‌گیر دنیای کامپیوترها هم شده. درواقع نفوذ شدید کامپیوتر در جامعه و کاهش قیمت «قدرت پردازش» سیستم‌ها باعث رواج نوعی فرهنگ پاپ در دنیای دیجیتال شده.
الان کافی‌نت‌ها و گیم‌نت‌ها با سرعتی شبیه به سرعت تشکیل کلاس‌های آموزش گیتار مثل قارچ از هر گوشه و کناری سر در می‌آورند. آگهی‌های آموزش پیشرفته ! VB.NET و #C همانند آگهی‌های آموزش گیتار کلاسیک و فلامنکو در و دیوار شهر را پر کردن و این وسط دریغ از یک شرکت نرم‌افزاری درست و حسابی و دریغ از یک برنامه‌نویس توانا. سر یک دوره آموزش #C به چشم خودم دیدم که دانشجوی کارشناسی رشته کامپیوتر حتی اسم برنامه‌نویسی شیء گرا رو نشنیده !!!
امروز وجود کامپیوتر توی هر خونه‌ای امری اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسه. این به خودی خود بد نیست اما اگه به ترکیب سخت‌افزار و نرم‌افزار و نحوه استفاده از این سیستم‌ها نگاه کنیم انگار یه چیزی این وسط لنگ می‌زنه. یه ترکیب نمونه‌اش رو که شاید کمی اغراق شده به نظر برسه ولی چندان غیرواقعی نیست، اینجا آوردم:
CPU: Intel core 2 Duo / Ram: 1 GB DDR2 667 / Hard: 160 GB SATA2
Graphic: GeForce 256 MB / Optical Drive: DVD RW / Monitor: 17″ LCD
تقریبا همه این قطعات رده بالای بازار توی یک کیس پر زرق و برق با چهار تا فن اضافه و رقص نور و غیره جمع شدن. مانیتور 17 و کیبورد مالتی مدیا و . . . بهشون اضافه شده. سیستم عامل هم که دیگه با این اوضاع کمتر از Vista نمی‌شه.
اما نرم‌افزارهاش:
Yahoo Messenger / Media Player
همین و السلام. البته اسم چند تا بازی رو هم خودتون به دلخواه بهش اضافه کنین. آنتی ویروس؟ (چی هست اصلا؟) آفیس؟ (کاربردی نداره) آکروبات؟ (ها ا ا ا ؟) یه برنامه حسابداری، نقشه کشی، گرافیک، یه برنامه‌ای که بشه گفت این سیستم یه استفاده‌ای هم ازش می‌شه؟ (وجود خارجی نداره) هیچ سیستم منظم و مرتبی برای فایل‌ها و فولدرها وجود نداره. یا مستقیما روی دسکتاپ کپی می‌شن یا توی یه هزارتویی از NewFolder های مختلف گم می‌شن. آپدیت کردن و نصب وصله‌های امنیتی که کلا تعطیل. معمولا هم هفته‌ای یک‌بار برای نصب بازی جدید، رفع مشکل سیستم، نصب قطعه جدید و . . . باید یه سری سیستم رو ببرن سراغ شرکت مربوطه. اوضاع اونجا هم که مثلا برای حذف یه برنامه ویندوز رو عوض می‌کنن و مشکل نصب نبودن درایور کارت گرافیکی رو با تعویض کارت حل می‌کنن، بمونه برای بعد. این وسط فقط یه سئوال بوجود می‌آد که :
به چه دلیل؟ چرا؟
گاهی به نظرم می‌رسه که این کاربران امروز همون گیتاریست‌های دیروز هستن که فقط گیتارهاشون رو فروختن و یه اسباب‌بازی جدید خریدن.
